Ang Nuclear Magnetic Resonance (NMR) usa ka nuceli (Nukleyar) nga espesipikong spectroscopy nga adunay halayo nga mga aplikasyon sa tibuuk nga pisikal nga siyensya, chemistry ug industriya. Ang NMR naggamit ug dako nga magnet (Magnetic) aron masusi ang intrinsic spin properties sa atomic nuclei. Sama sa tanang spectroscopy, ang NMR naggamit ug component sa electromagnetic radiation (radio frequency waves) aron mapalambo ang transisyon tali sa nuclear energy level (Resonance).

Karon, ang NMR nahimo nang usa ka sopistikado ug kusgan nga teknolohiya sa analitikal nga nakit-an ang lainlaing mga aplikasyon sa daghang mga disiplina sa panukiduki sa siyensya, medisina, ug lainlaing mga industriya. Gipasiugda sa modernong NMR spectroscopy ang aplikasyon sa biomolecular system ug adunay importanteng papel sa structural biology. Sa mga pag-uswag sa parehas nga metodolohiya ug instrumento sa miaging duha ka dekada, ang NMR nahimo nga usa sa labing kusgan ug daghang gamit nga spectroscopic nga mga teknik alang sa pag-analisar sa biomacromolecules.

Ang NMR magnet mao ang labing importante nga bahin sa NMR spectrometer. Ang NMR magnet usa sa labing mahal nga sangkap sa nuclear magnetic resonance spectrometer system. Ang NMR magnet nga teknolohiya miuswag pag-ayo sukad sa pag-uswag sa NMR. Ang unang NMR magnets kay permanente nga iron core o electromagnets nga naghimo ug magnetic fields nga ubos sa 1.5 T. Karon, kadaghanan sa NMR magnets kay superconducting type.